Το χορευτικό συγκρότημα του Λυκείου Νέας Βύσσας ανταποκρινόμενοι στην έκκληση για διατήρηση των παραδόσεών μας και της διαιώνισής τους στις νέες γενιές, συμμετέχουμε στην προσπάθεια του σχολείου αλλά και του δήμου Βύσσας να αναδείξει τα ήθη και έθιμα της περιοχής και σας παρουσιάζουμε μερικούς από τους πιο αγαπητούς παραδοσιακούς χορούς μαζί με κάποιες πληροφορίες για την το ρόλο τους στις εθιμοτυπικές συμπεριφορές των προγόνων μας.

Συγκαθιστός

Κοφτός

Μπαϊντούσκα

Κουτσός Ν.Βύσσας

Γκίκνα

 

Συγκαθιστός

 Όταν ο γαμπρός, πήγαινε με τους καλεσμένους του να παραλάβει τον κουμπάρο ή τη νύφη για την εκκλησία, κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας χόρευαν έναν δρομικό και εκφραστικό χορό.

            Η αποστολή αυτή, δηλαδή η παραλαβή της νύφης, αποκτούσε πιο εύθυμο χαρακτήρα με το Συγκαθιστό, ο οποίος ήταν ενδεικτικός της διάθεσης των καλεσμένων του γαμπρού καθότι από τη φύση του είναι ένας πρόσχαρος, ευέλικτος και αυτοσχέδιος χορός.

 

Κοφτός

                    Το  περήφανο παράστημα και οι μελωδικές κινήσεις των χορευτών, τονίζονται ιδιαίτερα με το χορό αυτό. Ονομάζεται "κοφτός" λόγω του απότομου σταματήματος της μελωδίας κατά τρεις μουσικούς χρόνους, και ενώ είναι χορός της Ηπείρου, κατέληξε να θεωρείται δικός μας χορός και να χορεύεται κατά κόρον από τους συντοπίτες μας στις διάφορες πολιτιστικές και εθνικές εορτές.

 

Μπαϊντούσκα

 Από καταβολής κόσμου οι άνθρωποι χορεύουν όχι μόνο για να εκφραστούν αλλά και για να αναπαραστήσουν κάποιες εκφάνσεις της ζωής τους.

Τέτοιος συμβολικός χορός είναι και η Μπαϊντούσκα, η οποία κατά την πιθανότερη εκδοχή αναπαριστά με τους βηματισμούς της μια τακτική της μάχης. Υπό αυτό το πρίσμα θεωρείται πολεμικός χορός, ενώ η ιαχή εκφοβισμού των χορευτών, επιβεβαιώνει τον πολεμικό χαρακτήρα του χορού.

 

 

 Κουτσός Ν.Βύσσας

 Ήταν Σεπτέμβρης του 1922 όταν ελήφθη η απόφαση οι Μποζνοχωρίτες (κάτοικοι χωριού Μπόζνα στην Τουρκία) να εκτοπιστούν από τη γη που τους γέννησε και εξέθρεψε.

Στη σημερινή Ν.Βύσσα που εγκαταστάθηκαν σαν πρόσφυγες, διατήρησαν με ευλάβεια χορούς και παραδόσεις, τους μοναδικούς συνδετικούς κρίκους με τη γενέθλια γη. Ο κουτσός Ν.Βύσσας που ακολουθεί, είναι ένας απ' τους  χορούς που θυμίζουν τις χαμένες πατρίδες, χορεύεται με ιδιαίτερο ενθουσιασμό ενώ η ονομασία του προήλθε από το "κουτσό" που γίνεται στο δεξί πόδι κατά τη διάρκεια των βηματισμών.

 

 

Γκίκνα

 Το Σαββατόβραδο στο σπίτι της νύφης, οι γυναίκες έβαφαν τα νύχια τους ή την τελευταία φάλαγγα των δαχτύλων τους με τον "κνα", ένα χρώμα το οποίο έδωσε το όνομα του στο χορό που στη συνέχεια χόρευαν και λέγονταν "Γκίκνα".

Κατά τη διάρκεια αυτού του χορού ο πρωτοχορευτής κρατούσε ένα γιουβετσάκι (κούπα), όπου "ασήμωνε" ο κόσμος δηλαδή έβαζε μέσα χρήματα (συνήθως κέρματα) για τη νύφη.

Ήρεμος και ρυθμικός χορός, ο οποίος προσδίδει μεγαλοπρέπεια στους χορευτές.